روایت شده روز قیامت قومی محشور می گردند که صورتشان مثل ستاره می درخشد.

ملائکه می گویند: اعمال شما در دنیا چه بود؟ آنان می گویند: ما وقتی اذان مسجد را می شنیدیم به پا خواسته و به سوی طهارت و وضو می رفتیم و به غیر این کار مشغول نمی شدیم.

سپس قوم دیگر محشور می گردند که صورتشان مثل قمر می درخشد. از آنان سؤال می شود که شماچه اعمالی دارید؟ می گویند: ما قبل از وقت و فرارسیدن نماز وضو می ساختیم و آماده نماز می شدیم.

آن گاه قوم دیگر محشور می گردند که صورتشان مثل آفتاب می درخشد.آنان می گویند ما اذان را داخل مسجد می شنیدیم( یعنی قبل از اذان در مسجد حضر داشتیم.) ( رساله حقوق امام سجاد، شرح نراقی، ص372)

یکی از یاران امام صادق (ع) از آن حضرت فلسفه ی نماز جماعت را پرسید که چرا و به چه علت نماز یومیه را به جماعت بخوانیم؟

امام چنین پاسخ فرمود:

إِنَّمَا جُعِلَتِ الْجَمَاعَةُ وَ الِاجْتِمَاعُ إِلَى الصَّلَاةِ لِكَيْ يُعْرَفَ مَنْ يُصَلِّي مِمَّنْ لَا يُصَلِّي وَ مَنْ يَحْفَظُ مَوَاقِيتَ الصَّلَاةِ مِمَّنْ يُضَيِّعُ وَ لَوْ لَا ذَلِكَ لَمْ يُمْكِنْ أَحَداً أَنْ يَشْهَدَ عَلَى أَحَدٍ بِالصَّلَاحِ لِأَنَّ مَنْ لَمْ يُصَلِّ فِي جَمَاعَةٍ فَلَا صَلَاةَ لَهُ بَيْنَ الْمُسْلِمِينَ لِأَنَّ رَسُولَ اللَّهِ ص قَالَ فَلَا صَلَاةَ لِمَنْ لَمْ يُصَلِّ فِي الْمَسْجِدِ مَعَ الْمُسْلِمِينَ إِلَّا مِنْ عِلَّةٍ. (وسائل الشيعة ؛ ج‏8 ؛ ص293)

همانا نماز جماعت و اجتماع برای مسلمین مقرر شد تا شناخته شود نماز گزار از بی نماز، و کسی که نماز خویش را در اوقاتش بجا آورد و نمازش را مراقبت می کند از کسی که نمازش را ضایع می گرداند. و اگر چنین نبود کسی به صلاحیت و طهارت و پاکی کسی شهادت نمی داد. و به همین علت است کسی که نمازش را با جماعت نخواند، در مابین مسلمانان بی نماز است زیرا رسول خدا(ص) فرمود: کسی که بدون علت و عذر نمازش را با مسلمین در مسجد برگزار نمی کند بی نماز است.(آثار نماز گزار بر او مترتب نمی شود.)

__________________________

رساله ی حقوق امام سجاد(ع)، شرح نراقی، ص369

از فواید نماز جماعت، وحدت و یکپارچگی مسلمانان است. اگر همه ی مسلمانان نمازهای یومیه خویش را در مساجد و محل کار و کسب خویش با جماعت اقامه نمایند و بدین وسیله تشکل و همبستگی خویش را در میان جوامع بشری پی ریزی کنند، چنان وحشتی بر دشمنان اسلام مستولی بشود که قدرت کوچک ترین دهن کجی را به اسلام و مسلمین نداشته باشند و هرگز آرزوی جنگ و مبارزه با مسلمانان را در دل نپرورانند.

هم چنین اجتماع مسلمین و مؤمنین در مساجد، کارساز و مشگل گشاست، زیرا که می توان مشکل اقتصادی و اجتماعی و بهداشتی و درمانی و سیاسی مسلمانان را در این اجتماعات حل و فصل نمود و از امکانات مادی، علمی، عملی و سیاسی و غیره مسلمانان در راه خدمت به اسلام و مسلمین بهره برداری کرد.

———————————————

رساله ی حقوق امام سجاد(ع)، ص374

پیامبر اسلام در حدیثی بیان داشته است:

قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (ص): قُلْتُ يَا جَبْرَئِيلُ وَ مَا لِأُمَّتِي فِي الْجَمَاعَةِ قَالَ يَا مُحَمَّدُ إِذَا كَانَا اثْنَيْنِ كَتَبَ اللَّهُ لِكُلِّ وَاحِدٍ بِكُلِ‏ رَكْعَةٍ مِائَةً وَ خَمْسِينَ صَلَاةً وَ إِذَا كَانُوا ثَلَاثَةً كَتَبَ لِكُلِّ وَاحِدٍ بِكُلِ‏ رَكْعَةٍ سِتَّ مِائَةِ صَلَاةٍ وَ إِذَا كَانُوا أَرْبَعَةً كَتَبَ اللَّهُ لِكُلِّ وَاحِدٍ بِكُلِ‏ رَكْعَةٍ أَلْفاً وَ مِائَتَيْ صَلَاةٍ وَ إِذَا كَانُوا خَمْسَةً كَتَبَ اللَّهُ لِكُلِّ وَاحِدٍ بِكُلِ‏ رَكْعَةٍ أَلْفَيْنِ وَ أَرْبَعَمِائَةٍ وَ إِذَا كَانُوا سِتَّةً كَتَبَ اللَّهُ لِكُلِّ وَاحِدٍ مِنْهُمْ بِكُلِ‏ رَكْعَةٍ أَرْبَعَةَ آلَافٍ وَ ثَمَانَمِائَةِ صَلَاةٍ وَ إِذَا كَانُوا سَبْعَةً كَتَبَ اللَّهُ لِكُلِّ وَاحِدٍ مِنْهُمْ بِكُلِ‏ رَكْعَةٍ تِسْعَةَ آلَافٍ وَ سِتَّ مِائَةِ صَلَاةٍ وَ إِذَا كَانُوا ثَمَانِيَةً كَتَبَ اللَّهُ لِكُلِّ وَاحِدٍ مِنْهُمْ بِكُلِ‏ رَكْعَةٍ تِسْعَةَ عَشَرَ أَلْفاً وَ مِائَتَيْ صَلَاةٍ وَ إِذَا كَانُوا تِسْعَةً كَتَبَ اللَّهُ لِكُلِّ وَاحِدٍ مِنْهُمْ بِكُلِ‏ رَكْعَةٍ سِتَّةً وَ ثَلَاثِينَ أَلْفاً وَ أَرْبَعَمِائَةِ صَلَاةٍ وَ إِذَا كَانُوا عَشَرَةً كَتَبَ اللَّهُ لِكُلِّ وَاحِدٍ بِكُلِ‏ رَكْعَةٍ سَبْعِينَ أَلْفاً وَ أَلْفَيْنِ وَ ثَمَانَمِائَةِ صَلَاةٍ فَإِنْ زَادُوا عَلَى الْعَشَرَةِ فَلَوْ صَارَتِ السَّمَاوَاتُ كُلُّهَا مِدَاداً وَ الْأَشْجَارُ أَقْلَاماً وَ الثَّقَلَانِ مَعَ الْمَلَائِكَةِ كُتَّاباً لَمْ يَقْدِرُوا أَنْ يَكْتُبُوا ثَوَابَ رَكْعَةٍ وَاحِدَةٍ (بحار الأنوار (ط - بيروت) ؛ ج‏85 ؛ ص14)

گفتم يا جبرئيل چيست از براى امت من در جماعت

گفت يا محمد (ص) چون دو شخص باشند بنويسدخداى تعالى از براى هر يك بهر ركعتى صد و پنجاه نماز

و چون سه شخص باشند بنويسد خداى تعالى از براى هر يك بهر ركعتى دويست و پنجاه نماز

چون چهار شخص باشند بنويسد خداى تعالى از براى هر ركعتى هزار و دويست نماز

و چون پنج باشند بنويسد خدا از براى هر يك به ر ركعتى هزار و سيصد نماز

و چون شش باشند بنويسد خدا از براى هر يك به ر ركعتى دو هزار و چهار صد نماز

و چون هفت باشند بنويسد خدا از براى هر يك به ر ركعتى چهار هزار و هشتصد نماز

و چون هشت باشند بنويسد خدا از براى هر يك به ر ركعتى نه هزار و ششصد نماز

و چون نه باشند بنويسد خدا از براى هر يك به ر ركعتى نوزده هزار و دويست ركعت

و چون زياده شوند بر ده اگر بگردد جميع درياهاى آسمان و زمين مداد و درختان قلم و آدميان و جنيان با فرشتگان نويسنده قادر نباشند بر نوشتن ثواب‏ يك‏ ركعت‏.