از کوزه همان برون تراود که در اوست
آیا اینکه ما محبت اهل بیت را دل داشته باشیم برای ما کافیست؟
بسیاری اوقات پیش می آید که محب واقعی اهل بیت با مدعی محبت اهل بیت در اذهان مردم علی الخصوص جوانان اشتباه می شود. محبت چه به خدا باشد یا پیامبر یا امامان یا هر شخص دیگر، در صورت ناب و عميق بودنش، دوست و دوستدار را همرنگ و همراه مىسازد و انسان را از مخالفت و ناراضى ساختن محبوب و كار برخلاف خواسته و ميل و رضاى او بازمىدارد و اینجاست که می توان گفت از کوزه همان برون تراود که در اوست چون محبت ناب با اعضا و جوارح ظهور و بروز پیدا می کند.
اگر در عين ادّعاى عشق و دوستى، كارى كنيم كه دوست را برنجاند، عاشق و دوستدار نيستيم، بلكه يك مدّعى هستيم كه دليلى بر اثبات ادّعا نداريم.
امام صادق عليهالسلام درباره ادعاى محبت خدا فرموده است: تَعْصِي الإلهَ وَاَنْتَ تُظهِرُ حُبَّهُ هذا مَحالٌ فى الفِعالِ بَديعٌ لَوْ كانَ حُبُّكَ صادِقا لَأَطَعْتَه اِنَّ المُحِبَّ لِمَنْ يُحِبُّ مُطيعٌ(1) خدا را نافرمانى مىكنى در حالى كه اظهار محبت او را مىكنى، اين محال است و در ميان كارها پديده تازهاى است. اگر عشق تو راست باشد او را اطاعت مىكنى، چرا كه عاشق، نسبت به محبوب خود، فرمانبردار است.
(1).بحارالانوار،ج70،صفحه15